Aleja Pisarzy przy oświęcimskiej bibliotece jest projektem realizowanym od 2012 r. Ma upamiętniać wybitnych, żyjących pisarzy, którzy osobiście odsłaniają dedykowaną im pamiątkową płytę, ozdobioną autografem i wybranym cytatem z twórczości. Jest to dobra okazja, by zaprosić do Oświęcimia wybitne osobistości ze świata literatury i wspólnie obcować z mistrzami słowa. W piątek, 18 maja 2018 r. o godzinie 18 będzie miała miejsce kolejna odsłona. – Tym razem zaproszenie do tego zacnego grona przyjęła Urszula Kozioł, poetka, prozaiczka, felietonistka, autorka form dramatycznych, w tym inscenizacji dla dzieci oraz monodramów – mówi Mariola Talewicz, zastępca dyrektora Miejskiej Biblioteki Publicznej. – Poezja Urszuli Kozioł w jakiś zadziwiający i piękny sposób nie ulega czasowi. Pomiędzy wierszami z pierwszych tomików („Gumowe klocki”, 1957; „W rytmie korzeni”, 1963; „Smuga i promień”, 1965),a wierszami z wydanych ostatnio „Ucieczek” (2016) czy „Klangoru” (2014) – przebiega mocna nić pokrewieństwa i najlepiej pojętej ciągłości. Poetka wypracowała sobie własny, niepowtarzalny styl poetycki, odporny na chwilowe mody i ciekawostki, który pozwala jej skupić się wyłącznie na tym, co dla niej najważniejsze – opowiada Mariola Talewicz.
– A przecież o to w końcu chodzi w prawdziwej poezji. Tym najważniejszym jest dla niej zestaw podstawowych pytań egzystencjalnych o czas, sens życia i przemijania, niepowtarzalność i kruchość indywidualnego ludzkiego losu. Mimo pozornej lekkości nie jest to poezja błaha ani banalnie pogodna, można by ją raczej określić mianem „ciemnej sielanki”, z ostrym, bolesnym konfliktem pomiędzy nadwrażliwym ja lirycznym, a szorstkim i nieoswojonym światem – kontynuuje.
Urszula Kozioł jest również autorką autobiograficznej prozy, tomu opowiadań oraz szeregu utworów dramatycznych. Wielokrotnie nagradzana (m. in. nagroda Fundacji Kościelskich – 1969, nagroda Silesiusa – 2011), kilkakrotnie nominowana do nagrody Nike, nieustannie podziwiana i czytana. Urszula Kozioł jednym z najciekawszych zjawisk poetyckich w naszej literaturze ostatniego półwiecza. Pisywała również pod pseudonimami Antoni Migacz, Mirka Kargol, Faun, U.K., Uka. Debiut książkowy Urszuli Kozioł miał miejsce w 1957 roku, co pozwala identyfikować ją z tzw. pokoleniem „Współczesności” (tym, do którego należał m.in. Stanisław Grochowiak). Poetka od lat współpracuje z wrocławskim miesięcznikiem „Odra”, zaś od 1972 sprawuje w nim stanowisko kierownika działu literackiego. Jest przede wszystkim poetką, chociaż ma w dorobku również interesującą prozę autobiograficzną – „Postoje pamięci”, gdzie historia rozpoczyna się od przedwojennego dzieciństwa.
