Konferencja Praw Człowieka do Pokoju – 16.05.2013

„Międzynarodowa Konferencja Praw Człowieka do Pokoju”
16 maja 2013 r.
 Miejskia Biblioteka Publiczna Galeria Książki w Oświęcimiu

 

 

Program:

9:00 – 9:30 rejestracja uczestników
9:30 przywitanie

„Międzynarodowa Konferencja Praw Człowieka do Pokoju”
16 maja 2013 r.
 Miejskia Biblioteka Publiczna Galeria Książki w Oświęcimiu

 

 

Program:

9:00 – 9:30 rejestracja uczestników
9:30 przywitanie

9:45 Sesja otwierająca.
Rola samorządów w realizacji prawa człowieka do pokoju

Pierwsza sesja: „Indywidualny wymiar ludzkiego prawa do pokoju”
10:30: Wprowadzenie.
11:00: Przerwa na kawę.
11:15 -11:45 Debata
Uwagi końcowe moderatora. Koniec pierwszej sesji.

Druga sesja: Zbiorowy wymiar prawa do pokoju
11:45 Wstęp
12:15 Przerwa na kawę
12:30 – 13:00: Debata
Uwagi końcowe moderatora. Koniec drugiej sesji.

13:15 Lunch

Trzecia sesja:
Obowiązki zainteresowanych stron w realizacji prawa człowieka do pokoju. Opcje mechanizmu monitorowania przyszłej Deklaracji.
15:00 Wprowadzenie
15:30 Przerwa na kawę
15:45 Debata
16:15 Uwagi końcowe przez moderatora. Koniec trzeciej sesji
16:30 Prezentacja i przyjęcie Deklaracji Oświęcimskiej dot. prawa człowieka do pokoju
17:30 Sesja zamykająca
Końcowe oświadczenia w imieniu organizatorów
Ostateczne podsumowanie przez Moderatora

18:00 Konferencja prasowa: prezentacja dokumentu końcowego wschodniego konsylium ekspertów ds. europejskiego prawa człowieka do pokoju

 

 


 

Organizatorzy:

 

 

 

 

MIASTO PŁOŃSK

 

 

MIASTO WIELUŃ

 

 


 

1. Wstęp
W czwartek 16. maja 2013 w Oświęcimiu odbędzie się seminarium eksperckie, dotyczące zarysu deklaracji ONZ w sprawie prawa do życia w pokoju. Seminarium ma na celu zebranie i dostarczenie danych z krajów Europy Wschodniej, a także ujęcie tematu w perspektywie globalnej. Seminarium zagości w następujących miastach: Płońsk, Oświęcim oraz Wieluń, zaś jego współorganizatorami będą: Poznańskie Centrum Praw Człowieka (Instytut Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk), Hiszpańskie Stowarzyszenie Międzynarodowych Praw Człowieka,Międzynarodowe Obserwatorium Prawa Człowieka do Pokoju oraz Uniwersytet Abbota Oliby z Barcelony, wspierane przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Miast Orędowników Pokoju oraz Światową Radę Kościołów, wiodące instytucje społeczne i akademickie, występujące jako organizacje pozarządowe w bieżącym procesie kodyfikacji prawa człowieka do pokoju.

2. Cel warsztatów

Zbliżenie między ekspertami z Polski i krajów Europy Wschodniej z następujących organizacji: Hiszpańskiego Stowarzyszenia Międzynarodowych Praw Człowieka, Międzynarodowego Obserwatorium Prawa Człowieka do Pokoju, Światowej Rady Kościołów, Międzynarodowego Stowarzyszenie Miast Orędowników Pokoju oraz Uniwersytetu Abbota Oliby, w celu zbadania i pisemnego przedstawienia danych przed Radą Praw Człowieka ONZ w sprawie zarysu Deklaracji ONZ, dotyczącej prawa człowieka do pokoju. Dodatkowym celem jest zapewnienie studentom możliwości edukacyjnych poprzez otwarcie seminarium dla studentów z Europy Wschodniej jak również dla studentów-obserwatorów z innych państw.

3. Zbieżność: Przebieg prac ONZ

Rada Praw Człowieka, rezolucja 14/3, przyjęta 17. czerwca 2010, uznana powszechnie „organizacje pozarządowe prowadzą istotne prace na rzecz promocji prawa ludzi do pokoju i kodyfikacji tegoż prawa”; oraz „wsparto potrzebę, by nadal promować tworzenie przepisów prawa ludzi do pokoju”. Stąd też poproszono „Komitet Doradczy, w porozumieniu z państwami członkowskimi, organizacjami społecznymi, środowiskami akademickimi oraz wszystkimi istotnymi partnerami o przygotowanie zarysu deklaracji w sprawie prawa ludzi do pokoju, oraz zdanie raportu z postępów prac przed Radą Praw Człowieka podczas XVII sesji”.
Komitet Doradczy przedstawił przed Radą Praw Człowieka (trzeci) zarys Deklaracji w sprawie prawa człowieka do pokoju w następującym dokumencie A/HRC/20/31 z 16. kwietnia 2012, załącznik. Paragraf 6 sprawozdania stwierdza, że we właściwym mandacie Rady Praw Człowieka poczyniono wzmiankę o „prawie człowieka do pokoju”; Komitet Doradczy zaproponował określenie „prawo do życia w pokoju”, które zostało uznane za „trafne i obejmujące zarówno indywidualny jak i kolektywny wymiar”.
5. lipca 2012 Rada Praw Człowieka przyjęła rezolucję 20/15 w sprawie „promocji prawa do pokoju” w wyniku głosowania 34-za, 1-przeciw (USA), 12-wstrzymało się (Indie i państwa europejskie). Rezolucja z zadowoleniem odniosła się do istotnych prac, prowadzonych przez organizacje pozarządowe dla promocji prawa do pokoju oraz wkład poczyniony w rozwijanie tej kwestii. Zawiązano również otwartą grupę roboczą, której zadaniem będzie negocjowanie zarysu deklaracji ONZ w sprawie prawa do pokoju na podstawie projektu przedłożonego przez Komitet Doradczy, bez przedwczesnego przesądzania o istotnych przeszłych, obecnych i przyszłych poglądach i propozycjach.
Pierwsza sesja Grupy Roboczej ONZ odbyła się w dniach 18-21. luty 2013 w Genewie. Na XXIII sesji (czerwiec 2013), Rada Praw Człowieka przyjrzy się sprawozdaniu z postępów prac grupy roboczej. Najprawdopodobniej mandat grupy roboczej zostanie wydłużony do czasu drugiej sesji w 2014 roku. Seminarium odbędzie się 16. maja 2013, w odpowiednim momencie aby ocenić rezultaty z pierwszej sesji grupy roboczej ONZ oraz poczynić przygotowania do XXIII sesji Rady Praw Człowieka, łącznie z przedłożeniem komentarzy pisemnych.

4. Potrzeba Organizacji Seminarium Naukowców z Krajów Europy Wschodniej

Poczynając od 2006 Hiszpańskie Stowarzyszenie Międzynarodowych Praw Człowieka jest wiodącą organizacją pozarządową, promującą przyjęcie Powszechnej Deklaracji Prawa Człowieka do Pokoju przez Zgromadzenie Ogólne ONZ. Od 2007 do 2013, Hiszpańskie Stowarzyszenie Międzynarodowych Praw Człowieka zwołało około 100 spotkań eksperckich w Azji, Afryce, Europie i obu Amerykach, włączając w to udział we wszystkich istotnych sesjach Rady Praw Człowieka oraz jej Komitetu Doradczego, przekazując wspólne ustne i pisemne stanowiska organizacji pozarządowych w sprawach związanych z prawem człowieka do pokoju.

Międzynarodowa inicjatywa legislacyjna organizacji pozarządowych była udanym podsumowaniem okresu konsultacji z organizacjami pozarządowymi podczas Międzynarodowego Kongresu Prawa Człowieka do Pokoju, który odbył się w Santiago de Compostela (Hiszpania) w dniach 9-10. grudnia 2010 w ramach Światowego Społecznego Forum w sprawie Edukacji dla Pokoju. 10. grudnia 2010 dwie istotne rezolucje zostały zatwierdzone w wyniku kompromisu, mianowicie:

Deklaracja Prawa Człowieka do Pokoju z Santiago, która objęła aspiracje międzynarodowego sektora organizacji pozarządowych zmierzającego do kodyfikacji prawa człowieka do pokoju. Wtedy to przedłożono ją pod rozwagę Rady Praw Człowieka oraz jej Komitetu Doradczego.

Statut Międzynarodowego Obserwatorium Prawa Człowieka do Życia w Pokoju, które rozpoczęło działalność 10. marca 2011, tymczasowo jako część Hiszpańskiego Stowarzyszenia Międzynarodowych Praw Człowieka, wykorzystując jego bogate doświadczenie, które zostało zebrane podczas pięcioletniego okresu Światowej Kampanii w sprawie prawa człowieka do pokoju, wspartej przez około 2 tys. organizacji pozarządowych, jak również liczne miasta, instytucje publiczne oraz 22 kraje członkowskie Szczytu Iberoamerykańskiego.

W świetle istotnych wydarzeń zarówno na scenie ONZ jak i organizacji pozarządowych zaistniała potrzeba zorganizowania spotkania ekspertów z Polski i krajów Europy Wschodniej w celu zbadania danych i dokonania oceny zarysu Deklaracji, nad którą obecnie toczą się dyskusje w ONZ – potrzeba jest tym większa, że państwa Europy Wschodniej wstrzymały się od głosu podczas głosowania w sprawie rezolucji Rady Praw Człowieka, w ten sposób nie występując aktywnie w bieżącym procesie, mającym na celu stopniowe opracowanie zarysu Deklaracji ONZ w sprawie prawa do pokoju.

5. Co mamy nadzieję osiągnąć

Mamy nadzieję udostępnić forum dla wymiany poglądów wśród ekspertów; podnieść świadomość, dotyczącą wagi procesu projektowego ONZ zarówno w Polsce jak i krajach Europy Wschodniej; stymulować bieżący dialog pomiędzy polskimi i wschodnioeuropejskimi badaczami i studentami; oraz dostarczyć dane Radzie Praw Człowieka ONZ. Seminarium będzie z pewnością tylko pierwszym skromnym krokiem, jednak pierwszy krok jest niezbędny i przyszedł nań odpowiedni czas.

6. Wyniki na piśmie

Wynikiem seminarium będzie dokument w formie pisemnej do rozpowszechniania w środowiskach akademickich, wśród odpowiednich organizacji pozarządowych oraz dla Rady Praw Człowieka ONZ. W zależności od stopnia osiągniętego konsensusu oraz zainteresowania, może to być: podsumowanie seminarium do opublikowania w polskim dzienniku prawnym; sprawozdanie z rekomendacjami; lub adaptacja Oświęcimskiej Deklaracji Prawa Człowieka do Pokoju, stanowiąca wsparcie dla stopniowego opracowania prawa do życia w pokoju.

7. Odbiorcy

Od początku naszymi gośćmi będą polscy i wschodnioeuropejscy naukowcy oraz studenci zainteresowani kwestiami pokoju, praw człowieka, rozwoju ludzkości, jak również zaproszeni na seminarium eksperci zewnętrzni z Hiszpańskiego Stowarzyszenia Międzynarodowych Praw Człowieka, Światowej Rady Kościołów, Międzynarodowego Stowarzyszenia Miast Orędowników. Po seminarium kolejnymi odbiorcami będą członkowie Rady Praw Człowieka ONZ wraz z Grupą Roboczą zajmującą się prawem do pokoju.

Naszymi długoterminowymi odbiorcami potencjalnie staną się naukowcy, studenci, międzynarodowe media oraz politycy. Jednak zanim to nastąpi należy ocenić wyniki oświęcimskiego seminarium.

8. Dlaczego w Oświęcimiu

Niemiecka nazwa Auschwitz była w użyciu przez wiele lat, określając miasto Oświęcim – miasto, w którym i wokół którego zlokalizowano nazistowskie obozy koncentracyjne; „Auschwitz” zostało ponownie wprowadzone jako nazwa oficjalna we wrześniu 1939, kiedy to Niemcy najechali na Polskę.

Obóz koncentracyjny Auschwitz tworzony był przez sieć obozów koncentracyjnych zarządzanych przez Trzecią Rzeszę, a zlokalizowanych na terenach polskich anektowanych przez Nazistowskie Niemcy podczas II Wojny Światowej. Był to największy z niemieckich obozów koncentracyjnych.

Auschwitz II–Birkenau został wskazany przez niemieckiego Ministra Spraw Wewnętrznych jako miejsce „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej w Europie”. Od początku 1942 do niespełna 1944 transporty kolejowe dowoziły Żydów z całego okupowanego przez Niemców terytorium Europy. Pierwszy komendant obozu, Rudolf Höss, zeznał przed trybunałem w Norymberdze, że liczba osób, które zmarły w obozie mogła sięgnąć 3 milionów (2,5 miliona zagazowanych a 500 tys. zmarłych z powodu chorób i głodu).

 Eksperci uczestniczący w spotkaniu oddadzą honor ofiarom holokaustu – ludobójstwa, które skutkowało unicestwieniem 6 milionów Żydów, 2 milionów Cyganów (Romów i Sinti), 15 tys. osób o orientacji homoseksualnej oraz milionów innych ludzi. A tego wszystkiego dokonał reżim nazistowski. Oczekujemy również, że podczas spotkania eksperckiego powinno się, prócz realizacji innych celów, potępić wszelkie akty nietolerancji, podburzania, prześladowania jednostek i społeczności, mających podłoże etniczne lub religijne, a także podtrzymywać pamięć o ofiarach tej strasznej zbrodni – zbrodni przeciw pokojowi i prawom człowieka.